جایگاه اسرار الهی
حضرت نرجس خاتون علیهاالسلام
نوشته: علیرضا نعمتی، قم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
الحمدالله والصّلوة والسّلام علی رسول الله و علی آله آل اللّه لاسیما بقیة‌الله روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء
سلام بر تو ای جایگاه امن اسرار پروردگار جهانیان.
سلام بر تو که در وصلت با تو سرور پیامبران حضرت محمد مصطفی  علاقه و رغبت نشان داد.
سلام بر تو و بر شوهر گرامی و فرزند عزیزت که جهان را با نور درخشانش روشن خواهد کرد و از ظلم و ستم و جهل و تیره‌روزی نجات خواهد داد.
سلام بر تو و بر روح و بدن پاک و دور از پلیدی تو.
سلام بر تو که فدایی خاندان رسالت بودی و سرّ خدای عالم را حفاظت نمودی و در حفاظت از حجت خدا نهایت سعی خود را مبذول داشتی.
سلام بر تو ای نرگس گلستان آل محمد  که از شکوفه‌ی وجودت خوشبوترین گل جان سر برآورد و بزودی فضای عالم را با عطر دل‌انگیز خود ، سرمست از بوی خوش عدالت و سعادت و رستگاری خواهد نمود.
ای گل گلستان آل محمد  ، خداوند عالم تو را برای بزرگترین امانت حفاظت‌شدۀ خود برگزید و تو را جایگاه اسرار خویش قرار داد چرا که تو از ارواح برگزیده عالم پیش از خلقت ارواح بنی‌آدم در عالم اشباح و از شاگردان کلاس توحیدی رسول خدا  بودی تا شایسته‌ی حمل بقیةاللّهی باشی که دل‌های مردم جهان را سرشار از نور توحید خواهد کرد و مرض شرک و بندگی غیر خدا را از صفحهٔ زمین پاک خواهد نمود.
مگر می‌شود جایگاهی که باید حامل یکی از شروط توحید و تحقق لَا‌إِلَهَ‌إِلَّا‌اللَّه در عالم است، خود آلوده به شرک باشد؟!
شهادت می‌دهم که فرزند تو نوری بوده در اصلاب شامخه و ارحام مطهره که از وجود تو ظلمت جهان را روشنایی خواهد بخشید. تو از همان عالم برگزیده شدی تا مادر فرزندی باشی که روح‌الله عیسی‌بن‌مریم  پشت سرش نماز بخواند و او را امام خود بداند و پیروان او هم چشم و دلشان روشن شود که منجی عالم بشریت به آنان نیز انتساب دارد. به همین خاطر خداوند عالم تو را در شاخه‌ای از نسل بنی‌آدم قرار داد که وصیّ عیسی‌بن‌مریم  در آن شاخه است و بدین وسیله انس و الفت پیروان مسیح با مسلمین عمیق‌تر و ریشه‌دارتر باشد. تو از همان عالم قبل از این عالم، شاگرد ممتاز ارواح مطهّر چهارده معصوم  بودی که خداوند تو را برای حفاظت از اسرار خویش برگزید و به همین خاطر عارف به حق فرزندان رسول خدا  بودی و به جایگاه رفیع آنان در سروری بر جهانیان اعتراف داشتی. با آنان مهربان و دلسوز و فدایی ایشان بودی و خواسته آنان را بر خود ایثار فرمودی و بدین وسیله به پیروان راه حق تعلیم دادی که برای عزیز‌ شدن نزد پروردگار جهان، باید خواسته امام زمانشان را خواسته‌ی خود قرار دهند؛ همان خصوصیتی که هر کس از پیروان اهل بیت  به آن خصلت خود را بیاراید، مدال «مِنَّا أَهْلَ‌ الْبَیْت» را به گردن می‌آویزد. شاید تنها همین یک خصوصیت در روح مطهر حضرت نرجس خاتون  که در زیارت شریفش آمده: « وَ مُؤْثِرَةً هَوَاهُم » آن‌که خواسته امام زمانش را خواستۀ خود قرار می‌دهد و خود را فدای آنان می‌کند، موجب شده که از همان عالم ارواح و ذرّ و میثاق ، برای این مأموریت مهم (به دنیا آوردن حجت خدا) برگزیده شود و شاگرد ممتاز کلاس توحیدیِ رسول خدا  و خاندان عصمت و طهارت  باشد تا با زندگی کوتاه خود در خانۀ امام عسکری معلم شیعیان و دوستداران این خاندان باشد که بدانند راه تقرب به خدا و رسول خدا و امیرالمؤمنین و فاطمۀ زهرا و امام حسن مجتبی و امام حسین و نُه فرزند معصوم آن حضرت ، صلوات‌الله ‌و‌ سلامه‌ علیهم اجمعین آن است که خواسته امام زمانش را بر خواست خود ایثار نمایند تا در اثر این ایثار به رشدی برسند که امام زمانشان را مانند مغز و خود را ماند پوست ببینند و خواست و اراده‌ای جز آن‌چه این مغز جهان خلقت برایشان دارد، نداشته باشند.
آری، حضرت نرجس خاتون فارغ از مقامی که نزد خاندان عصمت و طهارت  دارند که در فهم ما نمی‌گنجد، آن‌چه را به‌عنوان تدریس دروس توحیدی بر صفحهٔ زندگی دوستداران و شیعیان بلکه هر انسان حقیقت‌جوئی نوشته‌اند، همان یک جمله است که: « وَ رَغِبْتِ فِي وُصْلَةِ أَبْنَاءِ رَسُولِ اللَّهِ ، عَارِفَةً بِحَقِّهِمْ ، مُؤْمِنَةً بِصِدْقِهِمْ ، مُعْتَرِفَةً بِمَنْزِلَتِهِمْ ، مُسْتَبْصِرَةً بِأَمْرِهِمْ ، مُشْفِقَةً عَلَيْهِمْ ، مُؤْثِرَةً هَوَاهُم » و شهادت می‌دهم تو در وصلت و اتصال به پسران رسول خدا  اشتیاق تمام داشتی در حالی که ابتداءً به حق آن‌ها عارف بودی و به‌درستی و صداقت آنان ، کاملاً ایمان و باور داشتی و از پلیدیِ شک دربارهٔ آنان به دور بودی ، و به جایگاه و مقام والایشان در مرکزیت علم و عصمت و هدایت جهانیان اعتراف داشتی ، و به راه و مرامشان بینا و آگاه بودی و دل‌سوز و فدایی آنان بوده و خواسته ایشان را بر خواست خود ایثار می‌نمودی.
اینک باید به این معلم آموزش‌دهندۀ مدرسۀ توحید عرض کنیم که: هر چند پشت پرده اسرار روح باعظمت تو ای مادر حجت خدا بر ما به جهت کوچک بودن ظرفیت روحمان، کاسه در برابر دریاست. اما ظاهرِ تعالیم و دروس عملیِ تو در فدایی بودن برای حجت خدا، بسان آب و بابایی است که معلمین بر تخته سیاه، جهت تعلیم به دانش آموز می‌نویسند.
ای مادر حجّت خدا! ما دانش‌آموزان مکتب توحیدیِ شما هستیم. ای خاتون دوسرا و ای ملیکۀ امورٓ ما در شب قدر که با شفاعت تو در پیشگاه فرزند عزیزت، تقدیرات ما از شقاوت و محرومیت به سعادت و رحمت خاص «مقام مخلِصین» ( به کسر لام و فتح آن) تغییر می‌کند.
ما را نزد فرزند دل‌بندت شفاعت فرما تا راه و رسم فداییِ امام زمان را به ما بیاموزی و در مدرسه توحیدی‌ات معلمی توانا که تربیت شدهٔ خود شما است بر ما بگمار تا آب و بابای زندگی و حیات طیّبه را با ما هجّی کند و کلمه به کلمه و حرف به حرف به ما الفبای بندگی را بیاموزد. به راستی ای خاتونِ دوسرا، آیا ما هم روزی را خواهیم دید که به سفارش تو و دعای تو مدال « واَقِمنَا بِخِدمَتِهِ» را فرزند عزیزت به گردن ما بیاویزد که تمام قد در خدمت او باشیم. «وَ حَالِی فِی خِدمَتِکَ سَرمَداً» را با خنکای وجودمان بچشیم و قطره‌ای از دریای عشق و محبتی که تو به همسرت و پدرانش و همسر و فرزند گرامش داری، در قلب ما بچکانی تا ما هم در این دریا غریق لطف و رحمت شویم که با چشم حقیقت‌بین قلب، عارف به حق امام زمانمان بشویم و او را مغز متفکّر پیکرهٔ بشریت ببینیم و بفهمیم برای تکامل مقام انسانیت راهی جز اتصال باقلب عالم هستی و مغز آن امام زمان ارواحنا‌فداه نداریم و شاید بتدریج به این جمله در حدیث قدسی برسیم که خداوند متعال فرمود:
«وَ مَا تَقَرَّبَ إِلَيَّ عَبْدٌ بِشَيْ‏ءٍ أَحَبَّ إِلَيَّ مِمَّا افْتَرَضْتُ عَلَيْهِ وَ إِنَّهُ لَيَتَقَرَّبُ إِلَيَّ بِالنَّافِلَةِ حَتَّى أُحِبَّهُ فَإِذَا أَحْبَبْتُهُ كُنْتُ سَمْعَهُ الَّذِي يَسْمَعُ بِهِ وَ بَصَرَهُ الَّذِي يُبْصِرُ بِهِ وَ لِسَانَهُ الَّذِي يَنْطِقُ بِهِ وَ يَدَهُ الَّتِي يَبْطِشُ بِهَا ...؛ هیچ بنده‌ای به من نزدیکی نمی‌جوید به چیزی دوست‌داشتنی‌تر از آن‌چه بر او حتمی و واجب کرده‌ام و قطعاً بنده‌ام پیوسته به من تقرب پیدا می‌کند به‌ وسیلۀ نافله (مستحبات) تا آن‌جا که من دوستدارش می‌شوم و آن‌گاه که دوستدارش شوم گوش او می‌شوم که با آن می‌شنود و چشم او می‌شوم که با آن می‌بینید و زبان او می‌شوم که با آن حرف می‌زند و دست او می‌شوم که با آن کاری انجام می‌دهد».
آری، از پیله خود به درآمدن و پروانه‌ی کوی او شدن، راه راست بندگی و عبودیتی است که انسان را چنان به امام زمانش وصل می‌کند که مَثل دست برای امام زمانش می‌گردد چرا که عمل از روی آتش محبت، انسان را دگرگون می‌کند و دید وجودش را تبدیل به حور می‌کند. راه نافله پس از عبودیت و بندگی، یعنی راه عشق و محبت مُحب به محبوب که کم‌کم محبوب را وادار به محبت می‌کند و او را محبوب خود می‌گرداند. راه و رسم عاشقی و محبت اکسیر است که مس وجود را طلای ناب می‌کند و این راه را حضرت نرجس با عمل خود به ما آموخت که محبت به امام زمان  هر قدر با کیفیت‌تر و عمیق‌تر باشد، انسان را طلایی‌تر می‌کند و چنان‌که رسم عشاق است «خواسته‌های عاشق تبدیل به خواسته‌های محبوب می‌شود» و لذا فرزند غریب و مظلومش که پس از وفات شهادت‌گونه‌ی مادر، دیگر جز غربت جایی برای سکنی نیافت و آواره بیابان‌ها شد فرمود:
« فَلْيَعْمَلْ كُلُّ امْرِئٍ مِنْكُمْ بِمَا يَقْرُبُ بِهِ مِنْ مَحَبَّتِنَا وَ يَتَجَنَّبُ‏ مَا يُدْنِيهِ‏ مِنْ كَرَاهَتِنَا وَ سَخَطِنَا ؛ پس هریک از شما به خاطر آنکه ظهور ما به طور ناگهانی و غیر مترقبه است، هر یک از شما باید با آن‌چه او را به محبت ما نزدیک می‌کند، عمل نماید و از آن‌چه موجب خشم و ناراحتی ما می‌باشد اجتناب کند.»
این گوی و این میدان تمرینات عملی اظهار محبت به شریف‌ترین عنصر خلقت آقا صاحب الزمان  که این بانوی کرامت و وفاداری به حجت خدا حضرت نرجس خاتون  به ما آموختند که به تعبیر عرفانی بعضی از اهل معرفت همان گونه که حضرت نرجس  جسم شریفش به همراه روحش، ظرفی برای پرورش جسم حجت خدا و نجات دهنده بشریت گردید، عشاق کوی امام زمان  با تمرکز بر محبت آن یگانه حجت خدا در روی زمین به تدریج امام زمان  را در قلب خود بزرگ و بزرگتر می‌کنند و از دید اندک نسبت به او به دید والای «عارفین بحقکم» که در امثال سلمان ها و مقدادها به بلوغ و کمال خود می‌رسد، نائل شوند و امام زمان  چنان در قلبشان بزرگ می‌شود که همه خواسته‌های قلبشان یک خواسته شده و دارای قلبی مجتمع می‌شوند، یعنی قلبی که همۀ صفاتش با صفات امام زمانش یکی شده و صاحبش دارای نفس مطمئنه و راضیه و مرضیه گشته است و چیزی جز محبوب در آن یافت نمی‌شود. این گوی و این میدان مسابقه‌ای که خداوند متعال به راه انداخته و می‌فرماید :
«فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ ۚ أَيْنَ مَا تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا»
پس عصر غیبت را غنیمت بشماریم و در میدان سبقت جستن در خوبی‌ها بر یکدیگر سبقت بگیریم که در روز موعود هر کجا که باشید خدا شما را گرد یکدیگر (کنار کعبه و در حضور حجت خدا برای شروع قیام جهانی‌اش) جمع می‌کند.
والسلام علیرضا نعمتی
دهم رجب‌المرجب ۱۴۴۴
١٢بهمن ۱۴۰۱